Een botanisch aquarium kan het best worden omschreven als een Natuurlijk Aquarium, een aquarium waarin we proberen de werkelijke omstandigheden van onze vissen in het wild na te bootsen. Botanische aquaria kunnen drijfhout, een bladsubstraat en verschillende “takjes en noten” bevatten. In tegenstelling tot de typische kristalheldere “zwem-in-lucht” -tanks waar velen naar streven, hebben botanische aquaria de neiging om getint te zijn door de “botanische stoffen” die worden gebruikt, hoewel botanische aquaria niet beperkt zijn tot alleen getint water (hierover later meer).

Van de drie genoemde opties om humuszuren aan onze vissen te geven, kan een botanisch aquarium als de beste optie worden beschouwd, terwijl het ook de meest betrokken optie is. Het is geen eenvoudige kwestie van het laten vallen van een hoop bladeren, takjes en noten in een aquarium. Het vergt planning, voorbereiding en begrip van pH, KH en (in mindere mate) GH. Je moet de invloed van individuele botanische materialen op deze parameters van je kraanwater identificeren.

Terwijl veel mensen die een botanisch aquarium bouwen eerst proberen de tannines uit het hout te koken (nogmaals, in een poging om dat kristalheldere water te behouden) voordat ze het hout, de bladeren en andere “twigs and nuts” aan het daadwerkelijke aquarium toevoegen, moedig ik dit niet aan. Laat de producten lang genoeg weken zodat ze zinken en voeg ze dan direct toe aan het aquarium, of laat ze in het aquarium weken totdat ze zinken. Laat die tannines in het water lekken. Dat is wat we willen. Het is waar onze Zuid-Amerikaanse cichliden in zijn geëvolueerd om in te leven.

Er bestaat een perceptie dat je in zo’n aquarium geen stabiele pH-waarde kunt behouden. Ik ben het hier echter absoluut niet mee eens. Hoewel de pH van je kraanwater vrijwel zeker anders zal zijn dan de pH van het aquariumwater, zal de pH door regelmatige waterwissels niet continu afnemen. In wezen kun je de pH van sinaasappelsap niet verlagen door meer sinaasappelsap toe te voegen en hoewel er misschien een initiële invloed op de pH is, zal deze uiteindelijk stabiliseren.

Er zijn veel variabelen die bepalen wat onze uiteindelijke waterparameters zullen zijn, zoals de gebruikte botanische materialen (sommige geven meer zuren af dan andere), de chemie van ons bronwater (KH, GH, pH) en de bezettingsniveaus. Met erg hard water zal het moeilijk zijn om op lange termijn succes te behalen bij het wijzigen van de pH omdat de afgegeven zuren eerst de carbonaatbuffer (KH) moeten afbreken om de pH te laten dalen. Maar als je er echt over nadenkt, maak ik me, tenzij ik probeer om Altum Angels te houden of zwarte water vissen te kweken (in welk geval je waarschijnlijk met R/O water moet beginnen), geen zorgen over de pH, hoewel het belangrijk is dat we ons ervan bewust zijn.

De enige regel die duidelijk begrepen moet worden is dat je de chemie van het vervangingswater zo goed mogelijk overeen moet laten komen met het tankwater. Dit kan niet genoeg benadrukt worden. De invloed van de botanicals op het water betekent waarschijnlijk dat er een aanzienlijk verschil is tussen de chemie van het tankwater en het kraanwater. Het is essentieel dat we ons vervangingswater zo dicht mogelijk bij de chemie van ons tankwater krijgen, anders lopen we het risico dat een waterwissel onze vissen doodt door osmotische shock. Veruit de gemakkelijkste manier om dit te bereiken is door “dubbel te werken”. Als je een botanisch aquarium van 20 gallon bouwt, zet dan niet één aquarium neer, maar twee. Ik gebruik Titan “EZ stands”, waarbij ik mijn primaire tank bovenop plaats en de water verouderingstank eronder.

Als je deze opstelling aanneemt, koop dan bij het kopen van botanicals twee van alles. Als je bijvoorbeeld 5 catappa-bladeren aan de bovenste tank toevoegt, voeg er dan ook vijf toe aan de onderkant. Als je 5 stukken cholla-hout aan de bovenste tank toevoegt, voeg er dan ook 5 toe aan de onderkant. Als je een paar monkey pots aan de bovenste tank toevoegt, voeg dan ook een paar aan de onderste tank toe.

De onderste tank wordt gebruikt om water te verouderen voor waterwissels. Als je dezelfde botanicals in deze tank gebruikt als in de bovenste, dan zou de waterchemie tussen de twee tanks dicht genoeg moeten zijn. Zeker veel veiliger dan proberen bij te vullen met ongemodificeerd water rechtstreeks uit de kraan. Na gebruik van water uit de verouderingstank voor de waterwissel, vul je de verouderingstank bij met ongemodificeerd water rechtstreeks uit de kraan. Controleer de pH, KH en GH tussen de twee tanks.

Als de onderste tank een beetje achterop raakt, voeg dan een of twee catappa-bladeren toe om het weer bij te trekken. Met een beetje testen en ervaring weet je al snel precies wat je moet toevoegen en wanneer, om de chemie tussen de twee tanks op één lijn te houden. Naarmate de botanicals achteruitgaan en vervangen worden, blijf je zowel de bovenste als de onderste tanks toevoegen en vervangen. Voor snelle aanpassingen kunnen SeaChem Acid Regulator en SeaChem Alkaline Regulator wonderen verrichten. Verwar deze producten niet met Neutral Regulator en Discus Buffer, die niet voor deze toepassing moeten worden gebruikt.

Als de extra kosten van een tweede tank (die ook een filter voor waterstroom en een verwarming nodig heeft) niet naar uw zin zijn, voldoet elke container die dezelfde hoeveelheid water als uw primaire tank kan bevatten. Ik heb hiervoor veel gebruik gemaakt van Rubbermaid vuilnisbakken. Een Rubbermaid vuilnisbak met een sterke luchtpomp of powerhead doet het werk. Maar als fervent voorstander van altijd voorbereid zijn, kan een tweede tank ook een noodonderkomen worden voor uw vee als er een lek ontstaat in de hoofdtank!

Het begrijpen van uw eindresultaat pH is essentieel. Als de pH van uw tank daalt tot onder 6,5 graden (Duitse hardheid), beperkt u zichzelf tot Zuid-Amerikaanse zwartwater vissen (die ik toevallig een van de meest fascinerende vissoorten vind). Bij een pH van 6,5 tot 8,0 staat de deur wijd open wat betreft de soorten vissen (hoewel u geen Afrikaanse cichliden wilt hebben aan het lagere einde van die pH-range). Uw eindresultaat pH is volledig afhankelijk van de chemie van uw kraanwater. Met andere woorden, er zijn geen garanties dat een botanisch aquarium een lage pH zal bereiken. De eindresultaat pH kan variëren van 4,0 tot 8,0, afhankelijk van de hardheid en buffercapaciteit van uw kraanwater. Maar nogmaals, dit artikel gaat niet over het bereiken van een “zwartwater” tank. Het gaat erom humuszuren te introduceren als een fundamentele noodzaak van onze aquaria. Voor het doel van deze discussie zijn we op zoek naar de tannines, niet naar het creëren van een zwartwater tank met een lage pH.

Het “Botanical” aquarium zonder de “verkleuring”

Voor degenen die het idee van thee gekleurd water niet kunnen verdragen, maar wel de natuurlijke uitstraling van een botanisch aquarium willen, kan het bereiken van dit resultaat gemakkelijker zijn dan u denkt. De eenvoudigste methode, naar mijn mening, is een combinatie van processen. Maak een container voor het rijpen van water klaar om te worden gebruikt voor de productie van “Tank Tea”, plaats alle “Botanicals” die in de hoofdtank worden gebruikt in de rijpcontainer. Die items die moeten worden gekookt, kunnen worden gekookt, met de resulterende “brouwsel” gedumpt in de rijpcontainer voor water (we willen die waardevolle tannines niet verspillen).

Je gebruikt de waterverouderingscontainer om de tannines uit de planten te laten trekken (en om de drijfkracht te verliezen), en verplaatst de planten naar je hoofdtank zodra dit is bereikt. Vervolgens kan de resulterende “thee” in de verouderingstank worden toegevoegd aan de hoofdtank zoals beschreven in de “Tank Tea” sectie.

Met behulp van dit concept zou je in staat moeten zijn om een ​​botanisch aquarium te onderhouden zonder de waterchemie, helderheid of kleur significant te veranderen, terwijl je de humuszuren introduceert waar we naar op zoek zijn.

Commerciële conditioners

Ik krijg vaak de vraag: “Werken commercieel verkrijgbare Blackwater Extracts?” Mijn korte antwoord is “Ik weet het niet”. Ik heb geen idee wat er eigenlijk in deze producten zit. Je kunt tussen de regels door lezen om te bepalen of het acceptabele producten zijn, maar de waarheid is dat als ik eerlijk dacht dat wat ze produceerden net zo goed was als de Tank Tea die ik zelf maak, ik hun producten zou gebruiken! Het voordeel van “Tank Tea” is dat ik dingen kan toevoegen waarvan ik weet dat ze medicinale voordelen bieden, zoals Catappa, Elzenkegels, Roibos-thee en andere planten met medicinale toepassingen. Ik heb de controle. Dat is mijn voorkeur. Zelfgemaakte “Tank Tea” is zeker veel kosteneffectiever.

Je kunt bepaalde producten beter vermijden en andere producten bieden misschien niet precies wat je zoekt. Naar mijn mening zijn sommige producten beter dan andere. Het Sera-product beweert de pH-waarde niet te veranderen, wat betekent dat het niet de stoffen bevat waar we naar op zoek zijn, maar alleen het water kleurt. Onthoud dat Humusstoffen bestaan uit Humus- en Fulvozuren, en als het Sera-product deze zuren bevatte, zou het niet kunnen beweren dat het de pH-waarde niet zal veranderen.

Twee andere producten die ik ken, zijn Marc Weiss’s “Instant Amazon”, dat is gemaakt van Catappa-bladeren, Johannesbroodboon en de Karaya-gomboom, elk zijn wenselijke producten met bekende medicinale eigenschappen, en Kent Blackwater Extract, waarvan de ingrediënten niet duidelijk zijn. Naar mijn mening zou het Marc Weiss-product als commercieel extract de voorkeur hebben, hoewel het met een dosering van 1 theelepel per 10 gallon $22 kost voor 16 ounce. Je besteedt dus enkele honderden dollars per jaar in vergelijking met het maken van je eigen tank thee en je eigen tank thee zal naar mijn mening een beter product zijn.

Als een commercieel extract alles is wat je bereid bent te doen, maak dan zeker gebruik van die optie. De introductie van humusstoffen uit deze producten heeft de voorkeur boven een voortdurende totale afwezigheid.